Gouden Ubuntu

[dekorte.marcel]

Beste leden,

Ubuntu was de allereerste, maar inmiddels heb ik al heel wat verschillende (Linux)distributies op mijn laptop geïnstalleerd. Variërend van Elementary en Linux Lite tot Voyager. Maar elke keer vertonen die na verloop van tijd - zonder uitzondering - kuren en omarm ik toch weer Ubuntu. Eigenlijk laat die je nooit in de steek en draait altijd soepel. Zonder noemenswaardige problemen.

Waarom dan toch steeds weer gluren naar en overstappen op nieuwe systemen? Hebben meer mensen last van deze afwijking?

[Bloom]

Ik had dat een paar jaar geleden ook nog. Maar omdat ik geen kuren wou koos ik eerst de desktopomgeving die mij dat kon garanderen en dat was XFCE. Daarna wou ik per se een rolling release en ben ik naar Debian gaan kijken omdat die de "vader" van Ubuntu was en ik ben er nog steeds bij. Mijn desktops zijn Debian Testing (met eentje Debian Sid) en mijn servers Debian Stable (maar dan zonder desktop). Tot dusver geen spijt van gehad. Tegenwoordig kijk ik eigenlijk niet meer naar andere distributies, omdat ik tevreden ben met wat ik heb. De laatste die me aangenaam wist te verrassen was Bodhi Linux. Ik had graag gezien dat ze hiervan een variant op Debian hadden gemaakt.

[Pjotr]

Voor mij is Linux Mint de "oude pantoffels" waar ik me het lekkerste bij voel. Ik ben nu eenmaal erg lui. 

[DarkEra]

Zelf heb ik een lijst met distro's afgewerkt door de jaren heen, vanaf 2007 eigenlijk, en die lijst is wat lang om hier neer te zetten, er waren echt goede distro's bij maar ook een paar die echt knudde waren. Naast Ubuntu en Mint ben ik het langste blijven plakken bij Korora voor zo'n vijf jaar (2013-2018) totdat de hoofdontwikkelaar de bijl erbij neergooide. Nu dus weer terug in Ubuntu land min of meer.

Ik heb op één laptop KDE Neon draaien welke op Ubuntu 18.04 is gebaseerd en waarop ik steeds de laatste nieuwe uitgave van de KDE Plasma desktop omgeving krijg. Voor wat ik ermee doe werkt het heerlijk en ervaar weinig tot geen problemen.
Ubuntu zelf met de Gnome desktop kon en kan mij niet bekoren omdat Gnome op zich gewoon tè resource heavy is geworden, plus wil je Gnome een beetje werkbaarder hebben moet je steeds het Tweak tool en  extenties installeren waar ik niet zo kapot van ben.

[Ron]

Ooit begonnen met Ubuntu en Gnome-2, daar kon ik alles mee.
Met de komst van de Unity desktop ben ik overgestapt op XFCE-4.12 (een verademing).
Ook Gnome-3 en KDE kunnen mij niet overhalen om hiervan af te stappen.
Deze opa zit gewoon vastgeroest maar wat niet is, kan nog komen (Budgie ?).

Naast Xubuntu (met aanpassingen als plank en conky) gebruik ik ook andere Debian-based distributies, zoals Mint-XFCE en SolidX, die beide ook XFCE gebruiken.
Het uiterlijk van deze twee heb ik dan ook aangepast aan mijn wensen.

Mijn PC's doen wat ik wil en zoals ik wil.

[DarkEra]

Ooit begonnen met Ubuntu en Gnome-2, daar kon ik alles mee.
Met de komst van de Cinnamon desktop ben ik overgestapt op XFCE-4.12 (een verademing).

Bedoelde je niet Unity desktop? Cinnamon is immers van Linux Mint en nooit een Ubuntu desktop geweest.
Ook hier was het overigens in het prille begin de Gnome 2 desktop waar ik ben blijven plakken, daarna Xfce bij andere distro's met tussendoor Unity tijdens de Ubuntu 12.04 LTS uitgave en Cinnamon bij Mint. Bij Korora weer Xfce waarvan de Xfce editie door mij, Jim en met hulp van het team tot stand was gekomen en nadien een beetje verknocht aan KDE Plasma.

[Ron]

Bedoelde je niet Unity desktop?

Inderdaad, deze opa maakt een fout, mijn bericht heb ik aangepast

[DarkEra]

Opa zegt hij dan.... dat zal wel meevallen. Het schiet me net te binnen dat ik de UNR (Ubuntu Netbook Remix) ook nog een tijdje gebruikt heb op m'n netbook, jammer dat ze die afgeschaft hebben. Was ook leuk spul.

[Joshua Orbit]

Beste leden,

Ubuntu was de allereerste, maar inmiddels heb ik al heel wat verschillende (Linux)distributies op mijn laptop geïnstalleerd. Variërend van Elementary en Linux Lite tot Voyager. Maar elke keer vertonen die na verloop van tijd - zonder uitzondering - kuren en omarm ik toch weer Ubuntu. Eigenlijk laat die je nooit in de steek en draait altijd soepel. Zonder noemenswaardige problemen.

Waarom dan toch steeds weer gluren naar en overstappen op nieuwe systemen? Hebben meer mensen last van deze afwijking?

Afwijking is misschien mogelijk omdat Windows je ooit heeft opgeleid tot computernerd tot je overstapte naar 'een Linux' ? Hetgeen iedereen op overstapt is de gemakkelijke Ubuntu, tot de verveling mogelijk wat toeslaat. En natuurlijk kan je kiezen van Manjaro t/m pure Arch of Debian, maar ergens moet het ook wat universeel blijven en makkelijk toegankelijk voor iedereen: experten of beginners.
Ook Fora van Ubuntu hebben schatten op zolder liggen als iets niet goed of gedeeltelijk maar werkt.
Bovendien vind ik dat Canonical heel goed de standaarden respecteert, net dat waarom Mint, voor mij, leuk spul is maar zeker niet de standaarden respecteert en het vergemakkelijkt maar ook afwijkt (hybride ISO's bv zijn GEEN standaarden, enzovoort).

Enfin, leuk dat je ook Ubuntu als een referentie neemt: meerderen zouden dat moeten doen ipv couchsurfing omdat het kan.
Gnome 2 was voor mij ook de instap Ubuntu 10.04 .

Maar als kind deed ik veel in coding ipv venstersklikken en gelukkig geeft de terminal me toch een beetje de échte computerervaring ipv weten wat/waar je moet gaan klikken lol 

[FrSu]

Opa zegt hij dan.... dat zal wel meevallen. Het schiet me net te binnen dat ik de UNR (Ubuntu Netbook Remix) ook nog een tijdje gebruikt heb op m'n netbook, jammer dat ze die afgeschaft hebben. Was ook leuk spul.

Klopt, zou ik nu ook zo weer installeren op mijn Asus Vivobook. Werkte prima op een netbookje.

[Ron]

Opa zegt hij dan.... dat zal wel meevallen.

Mijn oudste kleinzoon is bijna 22 jaar oud, mijn oudste kleindochter is 18 en ik geniet van mijn pensioen
Wij (mijn vrouw en ik) zijn nog van voor de watersnoodramp !

[Tom]

Begonnen met Ubuntu ,daarnaast Manjaro ,was ook 1 van de eerste die op Mint overgestapt was ,toen terug Ubuntu maar met unity dan ongeveer gelijk met Ron naar Xubuntu (Lts versies) gegaan en daar ook gebleven nu geen behoefte meer om te wisselen het spel werkt is robust en simpel meer moet het niet zijn. Moet wel zeggen dat ik pers de 14.04 en de 16.04 beide Lts nog de beste vond in vergelijk met de 18.04 Lts.

[erik1984]

Die 'afwijking' wordt ook wel distrohoppen genoemd en is een bekend fenomeen in de (internationale) Linuxwereld, wees gerust

De standaard voor de bureaucomputer is voor mij Kubuntu gebleken sinds 11.04, daar kom ik toch steeds weer terug. Tussendoor wel weer de gewone Ubuntu geprobeerd. Die bevalt ook goed, maar Kubuntu beter.

Als je eenmaal iets hebt gevonden dat goed bevalt stap je niet meer zo snel over aangezien er weinig te winnen valt. Tenminste dat gevoel heb ik, alles wat ik graag doe met de computer kan prima met Kubuntu of Ubuntu. Vast ook met Fedora, Arch, SUSE etc. etc. maar functioneel geven die mij weinig extra boven *buntu maar wel moeite.

[Bobbie]

Net als die andere opa's begonnen met Ubuntu, erna nog wat diverse distro's gedraaid, na ubuntu Unity over gestapt naar Xubuntu erna naar Mint Cinnamon, uit eindelijk naar Mint XFCE,  welk standaard mijn vaste werk omgeving is.
Op een andere desktop staat Xubuntu en Kubuntu  om ermee  te rommelen/knutselen.
Op mijn laptop staat ook Mint XFCE, makkelijk allemaal

[MKe]

Heb ook van alles geprobeerd. Gestart met Ubuntu, toen een tijd lang Bohdi gebruikt. Ondertussen Mint geprobeerd, maar Mint en ik kunnen niet met elkaar overweg. Toen over op Debian. Dat vervangen door Arch. Ondanks alle voordelen van Arch werd ik moe van het handmatig onderhoud, dus nu ben ik gesetteld op Manjaro, wat ik nu al weer een paar jaar gebruik. Manjaro is voor mij duidelijk het beste van het stel een ik denk dat ik hier zo lang mogelijk op blijf hangen.

[DarkEra]

MKe,
Blijf je erbij ondanks dat Manjaro in zee is gegaan met FreeOffice welke proprietary software is en deze, van wat ik "gehoord" heb van iemand op IRC, mee gaat leveren op de volgende uitgave? Of is er een mogelijkheid om te kiezen of men dit wil of niet?

[MKe]

Ja, ik blijf erbij. Omdat ik van Arch kom ben ik gewend om mijn eigen configuraties te maken. Wat standaard geïnstalleerd is boeit me niet zo. Manjaro komt nu geïntegreerd met de web versie van MSOffice. Dit is niet anders. Ook die integratie heb ik verwijderd, trouwens. Van oorsprong is Manjaro gewoon Arch en je hebt dus dezelfde vrijheden als op dat systeem.

Kijk, als je purist bent wb opensource, dan moet je Debian gebruiken.

[DarkEra]

Duidelijk, dank je. Overigens kwam ik net dit tegen: https://itsfoss.com/libreoffice-freeoffice-manjaro-linux/
Dus de gebruikers krijgen de keuze tijdens de installatie.

[MKe]

Las ik ook net. Zoals het hoort. De gebruiker moet zelf kunnen kiezen.

[h2o]

Als je eenmaal iets hebt gevonden dat goed bevalt stap je niet meer zo snel over aangezien er weinig te winnen valt.

Deze uitspraak mogen we wel inlijsten en van een gouden lijstje voorzien! Getuigt van wijsheid en ervaring.
Ik kan dit van harte onderschrijven. Mijn Linuxzwerftocht begon met een SuSE Linux Box met een lijvig boek en een viertal CD's. Toen naar Red Hat 6 en via een site waar je kant en klaar gebrande CD's ook nog eens Slackware en Debian 3 en 3.1 geprobeerd.

Toen kwam Ubuntu uit en heb ik 5.04 geprobeerd. En dat werkte meteen wel goed. Vanaf die tijd een aantal jaren Ubuntu en Kubuntu gebruikt, 6.06, 7.04 en 8.4. Toen begon ik te merken dat Canonical wat keuzes begon te maken die mij niet zo lagen en toch maar eens (met de Ubuntu kennis) Debian geprobeerd. Die gebruik ik nu vanaf Etch (debian 4), Lenny (debian 5), Squeeze (Debian 6), Wheezy (Debian 7), Jessie (debian 8) en Stretch (Debian 9). Nu draait hier alles op Buster (Debian 10) en een test tablet op Bullseye (Testing) en Sid.
Ook wel eens wat anders geprobeerd, Linux Mint (de gewone en de LMDE versie) , MX-Linux, Fedora, CentOS en OpenSuse, maar Debian is nu nog steeds mijn vaste honk. Er valt voor mij niets te winnen buiten Debian. Vandaar dat deze uitspraak mij zeer bevalt.

[Bloom]

Ah, een gelijkgezinde!

[peer]

en hier nog een gelijkgezinde

[Nero]

Begonnen met Knoppix, Suse en Redhat. Daarna Ubuntu tot Unity. Kort Xubuntu maar snel naar Lubuntu. Kubuntu was mij indertijd te bload.

Al enkele jaren dagelijks Debian met LXDE. De rest zijn probeersels, al dan niet in een VM.

Bij familie en kennissen Lubuntu geïnstalleerd, maar nu met LXQT toch mijn bedenkingen.

[Joshua Orbit]

Begonnen met Knoppix, Suse en Redhat. Daarna Ubuntu tot Unity. Kort Xubuntu maar snel naar Lubuntu. Kubuntu was mij indertijd te bload.

Al enkele jaren dagelijks Debian met LXDE. De rest zijn probeersels, al dan niet in een VM.

Bij familie en kennissen Lubuntu geïnstalleerd, maar nu met LXQT toch mijn bedenkingen.

LXQT dumpen en Budgie erop gooien Nero ? Ik ondervind bij Vlaamse studenten grafisch werk met computers een grote hoera omwille van het 'goed, complete, minimalisme' . Je kan het uittesten in een VM als je dat wilt.
Ik ben erop gevallen als laatste 'andere distributie' test: SolusOS  wat een leuke ervaring heeft opgeleverd. Ik dacht zelfs dat Ubuntu Budgie heeft opgepikt als een standaard, voorlopig natuurlijk. Maar in Canonical zweeft de gedachte of Lubuntu en Xubuntu te vervangen op de minimal Budgie dat een betere fond aliasing heeft enerzijds, maar anderzijds een 'gewone persoon' een maximum vrijheid geeft zonder knowledgebased te zijn (net daar waar KDE totaal foutloopt in ontwikkeling) .

[DarkEra]

Budgie.... Dat is voor mij gewoon een Cinnamon ripoff met wat aanpassingen her en der.