bij deze ook super gefeliciteerd nomko, als pappa kan ik me goed verplaatsen in je geluk wat je voelt als je kleine meid dit mag bereiken, en zeker als ze zelf er zo trots op is , als een hond met 7 l****n 
ik voel met je mee, terugdenkend aan de dag dat mijn meisje haar eerste meters zelfstandig fietste en heel trots riep, ik kan fietsen pappa [al valt dit in het niet natuurlijk].
Ik zal je het nog gekker vertellen.
Na mijn heupoperatie moest ik thuis mijzelf injecteren met een middel tegen trombose. De eerste dat dit gebeurde was onze dochtertje er ook bij. Mijn vrouw pakt een spuit, ik ga er klaar voor zitten en op het moment dat mijn vrouw de spuit klaar had springt ons dochter van de bank en roept zo hard ze kan:
"Laat mij het maar doen, ik kan het heel erg goed. Ik doe het elke dag want ik ben een genie!"
Van de slappe lach hebben we het spuiten eerst maar uitgesteld totdat ons dochter op bed lag!
