Trouwens, nog een vraag. Wat wil je in Scribus doen wat je niet in LO kunt doen?
Writer is zeker een goed programma, maar als je echt met vormgeving wil werken, zoals het "laten vloeien van tekst rond illustraties" en dat soort zaken is Writer soms écht heel lastig. Dat is trouwens ook het geval met MS Word. In beide programma's kan je wel een illustratie invoeren en zelfs van bijschrift voorzien, maar o wee als je dan aan de tekst wijzigt: gegarandeert gaat de illustratie over de randen, verdwijnt plots het bijschrift of verschuift een afbeelding zelfs domweg onder een andere.
En er zijn dan allerlei vreemde of zelfs ronduit onduidelijke mogelijkheden zoals "overlap toestaan", links uitlijnen en de tekst er dan rechts laten rond vloeien, beperken tot de tekstmarges, tot de alineamarges, tot het blad en wat ik al niet weet.
Ik heb dit in de loop der jaren al meermaals meegemaakt in Writer (en MS Word) en dan is het achteraf écht knoeien om dat terug in orde te krijgen. Dat kan écht heel frustrerend zijn.
Met Scribus kan je echt makkelijk en goed illustraties ergens plakken en dan zet 'ie gewoon de tekst eromheen. Dat werkt echt goed, zonder gedoe met plots verschuivende illustraties. Maar -- en daar loopt het mis -- in Scribus kan je niet automatisch illustraties laten nummeren. En in Scribus kan ik geen literatuurreferenties middels Zotero koppelen.
Het grootste probleem blijft dus dat Writer (en MS Word) heel slecht omgaan met illustraties eens je ergens iets in het document wijzigt, zoals tekst toevoegt voor een illustratie. En dat je een ziljoen mogelijkheden hebt om een illustratie te koppelen aan een letter, een alinea, een pagina of wat dan ook maakt het er niet makkelijker op.
Maar ik begrijp uit jullie reacties (en mijn ervaringen) dat je eigenlijk van in het begin moet kiezen voor een groot document met illustraties en referenties: alles in Writer of alles in Scribus. Uitwisselen tussen de twee is écht moeilijk en voor je het weet loopt er wel iets mis.