Ik ben een relatief buitenstaander want ik ben geen lid van beide organisaties en heb dus een andere kijk op de zaak.
Hoe de samenwerking in het verleden is ontstaan is voor mij niet van belang, ze is er gewoon. Het feit is gewoon dat je hier twee families hebt, een grote welgestelde en een kleine(re) armlastige. Bij de grote stoppen de familieleden elk jaar een duit in de zak waarvoor ze o.a. een familieblad krijgen en een jaarlijks uitje. De kleine heeft gewoonweg die mogelijkheden niet.
Beide families hebben echter gezamelijk een grote hobby en omdat de ene tak het grote geld heeft, betaald die het jaarlijkse uitje en geeft de helpende familieleden een tegemoetkoming in de kosten omdat ze toch geld zat hebben. Omdat ze allemaal dezelfde hobby hebben kunnen alle families meedoen, nou ja, omdat de hoofdtak niet alles kan betalen moeten de leden wel een gedeelte van de parkeerkosten betalen.
Ik persoonlijk zou daar geen bezwaar tegen hebben omdat: a) ik ben dan toch met m'n hobby bezig, b) ik kan m'n kennis uitdragen, c) andere kosten dan m'n vervoer heb ik niet.
Wat ik probeer te zeggen is; zit niet te "zij wel ik niet"en (of andersom). De anderen kunnen dat ook gaan denken en dan is iedereen verder van huis, namelijk het niet meer bezig kunnen zijn in groot verband, met alle voordelen die dat beide kanten kan opleveren.