Mint lijkt me eerder aangewezen voor mensen die niet wensen te verbeteren, noch te willen
durven.
Daar ben ik het (voorzichtig) mee eens.
Nee, ik kan me daar niet in vinden. Dat zal voor de één wellicht gelden, maar zeker niet voor iedereen. Het is niet altijd een kwestie van "niet durven of niet willen verbeteren". Het ligt 'm (in mijn geval) meer in het gegeven dat ik me niet (meer) thuis voel op de standaard Ubuntu. Ik kan met de meeste desktopomgevingen uitstekend uit de voeten (Gnome 3 vind ik bijvoorbeeld erg mooi en best lekker werken, behoudens dan die té verstopte settings), maar Unity "voelt" voor mij niet lekker aan in het gebruik. Het heeft zijn handigheidjes, het concept is zeker weldoordacht en ziet het er helemaal niet onaardig uit. Is het dan toch slecht? Nee, zeker niet! Het is alleen niet "my-cup-of-tea".
Hetzelfde met Enlightenment: het mag er geinig uitzien (ik heb zelfs een tijdje op een hele oude machine MacPup gedraaid!), maar als ik ermee werk voel ik me er niet bij thuis. Het is dus - en laat ik even voor mezelf spreken - meer een gevoelskwestie en een kwestie van persoonlijke smaak en voorkeur. Dat geldt dus ook voor besturingssystemen, werkomgevingen, browservoorkeur, etc. etc.
Resumé: de beslissing om voor iets anders te kiezen geeft niet persé een waardeoordeel aan het één of het ander. Het is simpelweg: You like it or you don't. En van Mint zet ik nu eenmaal lekkerdere thee!
De reden waarom ik zélf sinds Ubuntu 11.04 ben overgestapt op Linux Mint is omdat ik vind dat het Mint-team de te varen koers heel erg doordacht doet. Ze vinden een optimale gebruikerservaring van hun gebruikers erg belangrijk. And that shows! Dat Cinnamon een "Windows-like" gebruikerservaring heeft is voor een heleboel mensen een groot pluspunt. Voor mij gaf dat niet persé de uiteindelijke doorslag, want ik was voorheen, tot en met Ubuntu 10.10 (Maverick Meerkat) een verstokte Gnome 2 gebruiker. En dat lijkt dus zeker niet op de "traditionele" desktop die Windows-gebruikers gewend zijn.
Een desktopomgeving moet voor JOU werken en goed aanvoelen. Bij de één is dat Xfce, voor de ander is dat Openbox of LXDE, en voor de ander is dat Unity, KDE, Mate, Cinnamon of Gnome 3. Voordat ik Petra installeerde op mijn hoofdlaptop draaide ik Mate. Helaas vertoonde dat toen redelijk veel (onoplosbare) kuren. Toen ik vervolgens Petra met Cinnamon erop knalde waren alle problemen in één keer verdwenen. En toen was ik verkocht!
Is Mint beter dan Ubuntu? Technisch gesproken: nee! Beide zijn even goed (want dezelfde basis en repositories). Gevoelsmatig: da's een kwestie van voorkeur en smaak. Maar allebei hebben een wezenlijke bijdrage geleverd aan de Linux-wereld. De één doet het op een andere manier dan de andere.
Wees gezegend dat je Linux gebruikt en dat je ZELF kunt kiezen wát je gebruikt en hóe je het gebruikt. Bij andere besturingssystemen is dat toch écht een ander verhaal en zit je vast aan hetgeen je voorgeschoteld krijgt. Alsof je elke dag zuurkool eten lekker moet vinden. Zoiets...
