@Joris: Het is maar hoe je met Debian en Testing in het bijzonder om gaat. Romeo is dacht ik iets wat specifiek bij Linux Mint hoort? Maar Debian Testing is eigenlijk alleen net na een overgang van Testing naar Stable wat onstabiel.
Als je puur met de testing pakketbronnen werkt, dan kan er wel eens wat breken, maar dat is hoogst zelden. Wat reguliere testing gebruikers normaliter doen is ook de unstable pakketbronnen erbij nemen en pakketten 'pinnen'. Dat kun je instellen in het bestandje /etc/apt/preferences (moet je eventueel zelf aanmaken). *) Dan wordt normaliter alles voor testing gebruikt, maar kun je bepaalde dingen met de hand uit unstable halen. Dan blijkt dat een 'geleend' unstable pakket enige dagen later ook bij testing onder te zijn gebracht.
Deze werkwijze is Debian specifiek omdat Debian trapsgewijs is opgebouwd: Experimental ==> Unstable ==> Testing ==> Stable ==> Old-stable. Je ziet hier een doorschuif systeem waarbij je in de gaten moet houden dat Experimental er eigenlijk niet bij hoort.
Ik weet niet hoe Mint met testing om gaat, maar die gebruikt ook nog wat Mint specifieke zaken die kennelijk bij Ubuntu vandaan komen en naar Debian toe gecompileerd worden. Op een van mijn USB schijven staat LMDE en als ik dat bestudeer is het hoofdzakelijk afkomstig bij de Debian tak van Linux Mint zelf. Vrijwel alle pakketten komen daar vandaan.
Je kunt ook omgekeerd werken. Een pure Debian testing installeren en dan de pakketbronnen van Mint erbij doen. Dan heb je een hoofdzakelijk Debian systeem. Werkt ook goed. Dan draai je Debian met Mint menu en dergelijke zaken. Daar kun je heel goed mee werken.
Zelf prefereer ik die werkwijze omdat je dan zelf je systeem op kunt bouwen, met de Mint zaken als extra erbij. Zo draai je dan Firefox en Thunderbird i.p.v. Iceweasel en Icedove als je dat per se wil hebben. En toegegeven, het Mint uiterlijk vind ik zelf heel netjes. Maar met een ge-Mintiseerde Debian draai je wel primair Debian volgens eigen inzicht. Bij de normale LMDE heb je eigenlijk een ISO die je op je harde schijf dumpt (net als de normale Ubuntu's) waarbij je zaken die je niet (wil) gebruik(en)t eruit moet slopen. Het mag bekend zijn dat ik liever de zaken in eigen hand houd en Debian via de expert modus (en Ubuntu via de Alternatemodus) installeer.
Op die manier kun je zelfs puur Debian met Openbox draaien met een Linux Mint uiterlijk (instelbaar met lxappearance) met Firefox en Thunderbird.Praktisch alles is mogelijk. Dat maakt voor mij Debian ook zo uniek.
Toegegeven, Debian is behoorlijk arbeidsintensiever voor een beginner, maar die moet er zeker uit kunnen komen. Vooral als die met Stable begint. Zelf draai ik op mijn hoofdsystemen (laptop en werkstations thuis) op Stable met de backports. Uitermate robuust. Ook in mijn kenissen en collega kring draaien dergelijke systemen die ik beheer. Ik hoor nooit klachten, alles werkt prima. Hooguit als men een bepaald extra pakket nodig heeft. Echte werkpaarden. Ubuntu en Linux Mint LTS komt hier het dichtste in de buurt
Op mijn andere USB schijf staat Debian Testing en dat is dan ook puur om te testen. Maar ik moet zeggen dat ik ook bij Testing geen problemen aantref. Zeker omdat de huidige testing al ruim een half jaar in bedrijf is.
Even onder ons: Die twee USB schijven kan ik met mijn laptop (of op mijn werk) booten.
*) Pinning zorgt ervoor dat er een rangorde wordt gebruikt. Afhankelijk wat de bedoeling is kun je de hoofdpakketbron een hoog level geven. De bij-bronnen hebben een lager level. Standaard wordt dan bij installatie of upgrade/update eerst naar het hogere level gekeken. Is het daar niet aanwezig, dan wordt het lagere level gebruikt. Je kunt dan ook handmatig met een afwijkend level installeren, bijv. aptitude install -t unstable xx. In dit geval wordt er dan een pakket uit Unstable geïnstalleerd.
Met pinning kun je ook bepaalde programma's locken op een pakketbron. Bijv. Icedove wat je per se uit unstable wil laten draaien omdat die nieuwer is.
Met pinning kun je heel ver gaan en de zaak verregaand automatiseren.
