Gedoe als dit, heeft ervoor gezorgd dat ik heb gekozen voor Linux Mint. Ik had gewoon tabak van al die zinloze veranderingen in de manier waarop je met je werkomgeving moet omgaan. En het blijft maar doorgaan.... 
Gelukkig is Linux Mint heel behoudend met z'n werkomgevingen; Cinnamon, MATE en Xfce voelen nog steeds hetzelfde aan als pakweg 10 jaar geleden. Vernieuwingen vinden vooral plaats onder de motorkap en blijken uit nieuwe functies, niet uit het op z'n kop zetten van menu's en bedieningsmethoden. Dat getuigt tenminste van respect voor de gebruikers....
Xfce is gewoon Gnome maar dan correct en gebruikersvriendelijk uitgevoerd in mijn bescheiden mening.
Mate is eigenlijk net niets door half te hangen tussen Gnome 3 en Xfce en dan wat features van KDE erbij te mengen
Cinnamon nooit gebruikt
Ik ben zelf van Gnome naar KDE gevlucht omdat het makkelijker aan te passen was. Ik heb de goede dingen zoals de snelle keyboard shortcuts zelf ingesteld en daarna mijn visuele wensen goedgezet.
Het nadeel van Gnome was altijd tot aan Ubuntu 18.04 dat het geheugenverbruik en de cpu verbruik gewoon hoog waren voor wat je er voor terug kreeg.
KDE is wat dat betreft op dit moment een stuk efficiënter, net als Xfce en in mindere mate Mate.
Wat mij ook opvalt aan Gnome is dat het dingen radicaal gaat omgooien op het moment dat de boel net gebruiksvriendelijk en responsief begint te worden. Het lijkt mij dat het weer 4 verloren jaren voor Gnome gaan worden.
