In feite is de aanpak onder alle Linux distributies hetzelfde.
Waar er verschillen zitten, heeft dat juist te maken met pogingen een en ander gebruiksvriendelijker te maken: het pakketdistributiesysteem. Voordat dat bestond, was de enige optie om software in Linux te installeren de software te downloaden in broncodevorm en dan zelf te compileren en op de juiste plaats te kopiëren. En die procedure is hetzelfde voor alle Linux'en en zelfs voor alle Unix'en.
Het pakketdistributiesyteem is meestal ontworpen voor een grote distributie en alle afgeleiden gebruiken dat dan. Het bekendst zijn de deb-pakketten (met apt-beheersoftware) van Debian en afgeleiden zoals Ubuntu, en de rpm-pakketten (met yum-beheersoftware) van RedHat en afgeleiden. Dat zijn niet de enige, hoor, er bestaan heel wat andere pakketdistributiesystemen.
Het voordeel van zo'n pakketdistributiesysteem is dat je een standaardmanier krijgt om software te verspreiden en te installeren. Ook in binaire vorm, zodat zelf compileren niet meer hoeft.
Ook bij het gebruiksvriendelijker maken hiervan is er een evolutie geweest. Het eerste grafische beheersysteem voor apt heette Synaptic. Dat kan nog beter en dat leidde tot het Softwarebeheer bij Linux Mint en het Softwarecentrum van Ubuntu.
Bij alle Linux distributies geldt: software die in het standaard softwaredistributiesysteem zit (de zogenaamde repo's, afkorting voor het Engelse woord repositories of vergaarbakken) kun je even gebruiksvriendelijk als bij Windows installeren - in mijn opinie zelfs véél gebruiksvriendelijker. Gewoon de gewenste software opzoeken in het Softwarebeheer en op 'Installeren' klikken.
Een los deb-pakket kun je ook even gebruiksvriendelijk als bij Windows installeren: gewoon erop dubbelklikken en net als bij een Windows exe of msi opent zich een installatiedialoog.
Het is maar als je software wil hebben die noch in de repo's zit en noch als een losse deb verkrijgbaar is, dat je terecht komt in het moeilijkste geval: een tar.gz archief met de broncode. Uitpakken, zelf compileren en op de juiste plaats zetten. Soms heb je geluk en zit in het archief een installiescript om alles voor je te automatiseren. Maar dat is in elk geval altijd terminalwerk.
Als je dat niet wil doen, raad ik sterk aan om nooit dergelijke software te installeren maar het te houden bij deb-pakketten en nog liever bij wat er in de repo's zit.