Hallo
Ik zit nu op mijn bed in Kairoh Garden, Tanji en heb zeer wisselend zelfs wat sneller internet, de stick van
Qcell hang nu aan mijn waslijn, dus heb ik iets beter bereik.
We zijn nu terug uit Senegal, mijn voet is weer terug naar normaal formaat, en ongeveer de goede kleur.
Het arme ding is zelfs paars geweest.
Ik heb alles gedaan wat ze normaal afraden, met je handen in de benachin zitten (is eten) mijn eerste verkoolde geit naar binnen gewerkt, lokaal water gedronken en snotterige kinderhandjes
geschud. Dit alles onder controle kunnen houden met cola, dat drink ik ook alleen maar hier,
thuis helemaal niet. Ik was uitgenodigd op een nogal speciaal dans en drumfeestje, dat al om
12 uur, pardon 2 uur, uiteindelijk dus 7 uur 's avonds (hadden ze het zelfs nog een uur vervroegd ook) heeft plaats gevonden.
Geweldige sfeer, eventjes het middelpunt van een klein ruzietje geweest, klein misverstandje, niet mijn schuld. Ook de zus van mijn "future wife to be" ontmoet.
In Senegal met de demo's aan de slag geweest van o.m. Gcompris, men was niet alleen zeer enthousiast, maar ging op voorhand allerlei dingen regelen, zonder dat wij daarom moesten vragen. Dus 21 maart geef ik een workshop en demo aan de betrokken leraren, de schoolinspecteur en ook aan 2 ict-ers. Want dat leek hun zelf erg handig m.b.t. onderhoud en ondersteuning voor de scholen. De Ict-ers kennen alleen windows. Men had ook al bedacht dat ik met eentje moest gaan trouwen, bij nader inzien gaat dat mij teveel koeien kosten en met een ubuntu shirtje red ik het niet.
Deze week de nieuwe workshop samen met de lokale internet dame voorbereiden in Gambia. Ook voor een verzameling leraren hier in Tanji. Een zeer interessant en leuk gesprekje gehad met de Qcell knakkers die een soort banaan vormige constructie in elkaar hebben geknutseld, dat zowaar 2 dagen in de week iets lijkt te doen. Affaire speelt al vanaf oktober en mede hierdoor raakt future for young people, de baan van 2 mensen en het jeugdcentrum in de problemen.
Na dreiging (ingepakt in een wat hilarisch verhaal) van een negatief verhaal in wat bladen en de
publicatie van bijbehorende "bananashaped antenna" op internet doet het internet maar zo weer.
Komende week maar eens monitoren en daar waar nodig een nieuwe strategie bedenken, waarbij je
ze niet voor het hoofd mag stoten.
Intussen mij de Afrikaanse gewoonte eigen gemaakt om voedsel te stashen als het kan (2 ontbijten naar binnen werken) en altijd op zoek naar werkende stopcontacten om spullen te kunnen laden.
Over eten gesproken, ik ga nu eerst maar eens naar de andere compound wat eten en met iemand
praten die blij is dat hij überhaupt nog leeft; probeerde via allerlei wegen Europa te bereiken, strandde in Libië en daarna in een vluchtelingenkamp. Afgelopen jaar had ik net talloze filmpjes van internet gehaald (iniatief van Petra van future for young people) om de mensen te waarschuwen om het vooral niet te proberen, het loopt heel erg vaak tragisch af. Deze man heeft zelf het nodige ondervonden en ook gezien wat de andere migranten is overkomen.
Dat was het even voor nu, mijn nek is intussen in een kramp geschoten vanwege internetten op bed.
Groeten Gerrit