Ook mee eens. Ik heb in den tijd (bijna tien maand geleden) m'n CD (6.10) gekregen op de VLOD. Toen ik daarna een laptop kocht, gewoon XP afgesmeten en heel de schijf benut. Wist ik veel dat het één naast het ander kon... Aparte /home ? Wat is een partitie ? (licht overdreven: dat wist ik zo ongeveer wel) Dan later het nut van een aparte /home ingezien en dat met de handleidingen voor elkaar gekregen. Nog wat hulp van het forum en 't was OK. Tegen die tijd wist ik al wat ik deed. Dan heb ik op m'n desktop PC een dualboot gemaakt, weliswaar zonder aparte /home vanwege weinig plaats. Maar ik was toen al wel voldoende thuis in Ubuntu om die keuze bewust te kunnen maken.
Om een lang verhaal kort te maken: ik stem voor het voorstel van Pjotr. Houd het simpel in het begin en laat de mensen de tijd om alles rustig te ontdekken. Tegen dat ze dan iets gesofisticeerd willen, kunnen ze ook de uitleg begrijpen. Nu zie ik hier soms gebruikers passeren die bij wijze van spreken 's morgens voor het eerst over Ubuntu hebben horen spreken en tegen de avond dual- of triple-boot willen, nog wine, cedega en een stuk of drie Virtual Machines erbij, met een eigen netwerkserver, alles draadloos, de TV eraan hangen en liefst met drie schermen tegelijk... alleen maar omdat ze zich dat allemaal hebben laten wijsmaken. Soms vernaggelen ze gewoon iets, vaak worden ze het beu omdat het niet van de eerste keer lukt, of omdat hun kaart niet 300 % doet van wat ze denken dat ze kan. Dat zijn dan teleurgestelde mensen die je niet meer terugziet en waarschijnlijk hun Ubuntu verder niet meer gebruiken.
Daarom, om het met de woorden van Bill te zeggen: "keep it simple, stupid !"