De reden dat ik een hele tijd niks meer heb gedaan in Ubuntu, is omdat ik het eerst niet durfde te installeren op mijn goeie pc, dus het maar op een Pentium 3 gedaan. Maar daar kwam bij dat ik dan elke keer dat ik met Ubuntu wou werken, de pc moest afkoppelen en de Pentium 3 aankoppelen. Achteraf terug andersom natuurlijk. Daar kwam bij dat je dan ook niet ten volle gebruik kunt maken van Ubuntu, een Pentium 3 is nl. te traag deze tijd
Maar na wat researcb gedaan te hebben blijkt een dual boot totaal geen kwaad te kunnen, en begon ik het zaakje meer en meer te vertrouwen
zeker toen ik las dat het stabieler was, en dat je je NTFS-partities nog steeds kunt benaderen. En dat is handig voor als Windows nog eens kuren krijgt (wat geregeld gebeurt, maar dat weet je ook wel
).
Ook volg ik Informaticabeheer en gaan we mss binnenkort met Linux werken (maar dat zal dan Mandriva zijn). Maar ik ben iemand die altijd alles op voorhand al wilt weten
En kun je minzaam glimlachen wanneer mensen beginnen te pralen met hun nieuwe Vista.... :-)
Ach ja, dat zal de eeuwige oorlog blijven hé... Het probleem is dat Microsoft de monopolie in handen heeft, en dus de meeste gebruikers niet anders kunnen dan Windows te gebruiken om software op te installeren. Gelukkig maar dat Linux stilaan aan het groeien is. Vorige week nog heb ik een artikel gelezen dat in België het gebruikersaantal van Linux is gestegen van 3% naar 7%. Maar zelfs een doorgewinterde Linux-er houdt meestal nog steeds een Windows-installatie achter de hand. Net als ik...
