Allereerst de topictitel bevat een ernstige taalfout: Het moet zijn wordt en niet word.....
Op het Debianforum is laatst een poll gehouden wat voor desktop regulier wordt gebruikt. Opvallend was het grote percentage XFCE gebruikers. Nog veel groter dan KDE4.
Nu loopt daar een draadje waarom er zoveel XFCE gebruikers zijn. Dan blijkt dat veel Debian gebruikers ook naar XFCE over zijn gegaan (of dat willen doen) i.v.m. Gnome 3 waar men geen 'zin in heeft', het 'te bugy vindt' en dergelijke.
Zelf heb ik nog niet eens naar Gnome 3 gekeken, laat staan naar Unity (en heb daar ook niet zoveel behoefte aan), maar wat ik her en der lees (goed gemotiveerd) is dat het goede overeenkomsten heeft met de aanpassingen die toentertijd met KDE3 ==> KDE4 het geval is geweest. Die vergelijkingen zijn goed te trekken.
Nu is KDE4 intussen redelijk goed ingeburgerd. Maar een verstokte KDE3 gebruiker kan daar niet aan 'wennen' en gaat dan op zoek naar iets anders. Nu heeft een beginner daar uiteraard geen 'last' van, omdat die gewoonweg de oude manier niet kent.
Linuxgebruikers zijn grofweg in te delen in twee categorieën: De conservatieven (die willen het zo veel mogelijk bij het oude laten) en de vooruitstrevenden (die experimenteren graag en verkennen de mogelijkheden).
De conservatieven hoor je nu klagen, en dat is ook deels terecht. Maar de praktijk leert dat ook KDE4 met vallen en opstaan is 'geaccepteerd'. Dat zal uiteindelijk ook met Gnome 3 het geval gaan worden.
Of Unity daarmee door zal breken? Ik denk persoonlijk dat met zich beter op Gnome 3 kan richten en niet een eigen 'speeltje' gaan invoeren en handhaven. Dat is verloren tijd.