Zes jaar geleden ben ik overgestapt op Linux, omdat ik Windows zat was. Ik kon prima omgaan met Windows, maar ik vond (en vind) het veel te onveilig en te onderhoudsgevoelig. Wat dat betreft: derderangs spul.
Verder had ik geen problemen met Windows. Mijn computer liet ik opzitten en pootjes geven. Het ding deed precies wat ik wilde. Net zoals nu, onder Linux. Alleen nu zonder veiligheidszorgen, en zonder onderhoudsgedoe zoals defragmenteren e.d.
ik sluit me hier deels bij aan, als je 3 jaar ubuntu gebruikt hebt en je word ineens gedwongen met windows te werken dan merk je gewoon dat windows het echt niet is.
zo probeer ik een programma te openen vlak nadat hij opstart, okè bij ubuntu is 't zo dat als je het unity-panel ziet, je meteen aan de slag kan. bij windows? ho maar! dat ding moet eerst alle virusscanners en update-applicaties in zijn systeemvak laden, pas na 2 minuten start hij firefox fatsoenlijk.
dan komt er bij dat zelfs als je updates uitgesschakeld hebt, windows 7 toch regelmatig afsluit met de mededeling: "schakel de computer niet uit, updates installeren".
ik kan me daar zo aan ergeren! ubuntu update alleen als IK dat wil en als het MIJ uitkomt (en dat is zo'n 2 keer per maand).
verder mis ik wat dingen zoals tabbladen in de verkenner enzo, t zijn kleine dingen, maar als je die zo'n 300 mist dan kan dat toch wel een grote berg worden...
nee, windows heeft het echt afgedaan voor mij, ik ben nu aan het proberen monodevelop te adopteren zodat ik mijn C# programma's zonder dat k*** visual-studio kan maken.