Toen Ubuntu kwam met Unity ben ik overgestapt naar XFCE, in het begin kon ik niet zoveel met Unity, en ik was geloof ik niet de enige.
Nee, ik haakte ook af toen Unity in Ubuntu kwam. Ik ben toen meteen gewisseld van distro, namelijk Linux Mint. Alleen op mijn netboekje draait al jaren Xubuntu 14.04 LTS. Daar wilde ik eigenlijk Lubuntu op knallen, maar die deed vervelend. Gelukkig maar, want Xubuntu draait fantastisch op dat beestje. Ik heb het netbookje dan ook bijna altijd bij me. Ik doe er zelfs mijn werk op soms.
Naar jaren Xubuntu als hoofdmoot te hebben gebruikt (staat overigens nog steeds op een aantal machines hier) zei mijn zoon na een upgrade 'Pap ik snap je niet, waarom niet gewoonn Ubuntu dat ziet er een stuk moderner uit'.
Ik kijk niet door de ogen van een jongere, maar ik vind Xubuntu er helemáál niet "ouderwets" of "outdated" uitzien. Maar ik snap het wel, want GNOME 3 heeft enige raakvlakken met de GUI van een mobiele telefoon vanwege de iconenraster. En dát is wat jongeren aanspreekt. Maar GNOME 3, ik kan er niet aan wennen. Qua werking nog wel enigszins, maar het feit dat je de hele distro moet optuigen met extensies, met tweaktools en weet ik veel wat nog meer is voor mij een enorme afknapper. Om nog maar te zwijgen over de inconsistentie in het uiterlijk van GNOME 3. De basisapps hebben die typische GNOME 3 uiterlijk (wat er nog wel aardig uitziet), maar externe programma's zien er weer héél anders uit. Ik vind dat slordig en irriteer me eraan. Het oogt zo amateuristisch. En nog wat andere issues die ik heb met GNOME, maar dat is verder niet zo van belang om hier uit te wijden.
Ik probeerde het en zowaar ik kon er mee werken. Een paar maanden later kwam het bericht dat Ubuntu zou stoppen met Unity. Inmiddels een compleet nieuwe pc gekocht, en ik had heel toevallig de laatste Mint KDE nog op een stick staan, dan die er maar op... Zag er prima uit en werkte ook naar mijn voldoening.
KDE is prima. Ziet er mooi uit, is tenminste een stuk consistenter en uniformer dan GNOME 3 ooit is geweest én is godzijdank nog heel erg aan te passen naar je eigen wensen (hoe miniem ook). Enig nadeel (voor mij dan) is dat ik een heel arsenaal laptops en computers heb die KDE nét iets te zwaar vinden om lekker soepel op te draaien. Op één machine (een redelijk "brulijzer") heb ik ook nog Linux Mint 18.1 (KDE) staan. En die doet het prima. Tot nu toe geen issues mee gehad.
Een paar maanden later, het bericht dat Mint zou stoppen met KDE. Om alle risico's maar uit de weg te gaan toen maar de normale Cinnamon versie erop gezet en elke dag maar duimen dat er geen raar bericht meer komt qua ondersteuning.
Ik denk dat Clem van Linux Mint "zijn" Cinnamon voorlopig nog niet laat vallen. Het is zijn paradepaardje, dus ik denk niet dat je bang hoeft te zijn dat hij dit laat vallen. Cinnamon is best een mooie desktop, maar begint in mijn opinie op sommige onderdelen steeds meer op zijn basis, GNOME 3, te lijken. Ook onder Cinnamon komt die zogenaamde "GNOME-inconsistentie" om de hoek kijken. Maar ik denk dat GTK3 hiervan de schuldige is uiteindelijk, want volgens mij is dat stricter met de vormgeving dan GTK2, dat hierin veel flexibeler was.
Ik kwam pas in 2003 in aanraking met Linux. Alles van daarvoor is voor mij nieuw. Ik kwam er eergisteren achter dat Xfce "in-den-beginne" een kloon van CDE was. Zie deze
screenshot van een desktop van iemand, genomen in mei 2000. Leuk om te zien dat Xfce zo mooi geëvolueerd is tot wat het nu is.