1) Is het zinvol om Ubuntu alsnog op een aparte partitie te installeren? En wat zijn daarvan de voordelen?
Als je systeem nu goed draait, en je Ubuntu systeem is mooi naar je hand gezet, dan is er geen dringende reden om Ubuntu alsog op een aparte partitie te installeren.
Voordelen van een aparte partitie zijn niet zo evident voor de dagelijkse gebruiker, en zijn van technische aard
+ Het systeem is volledig geïsoleerd van het Windows systeem. Gebeurt er iets met je Windows systeem, dan heeft dat geen weerslag voor het Ubuntu systeem op de aparte partitie
+ Optimale performantie: je Ubuntu spreekt rechtstreeks de schijf aan. Als je het als "windows programma" installeert, dan bestaat het ubuntu bestandssysteem op een virtuele partitie, die eigenlijk een groot bestand is op je Windows partitie. Een gelaagd systeem dus, dat derhalve kwetsbaarder is en (theoretisch) trager (hoewel je daar in de praktijk niets van hoeft te merken.
Samengevat: geen dwingende redenen om naar dual boot te gaan. Als Ubuntu je bevalt, en je wil bijvoorbeeld komende herfst naar een nieuwere versie, dan is dat de gelegenheid om over te gaan op dual boot (of, wie weet, meteen Windows eruit te gooien).
2) Als ik bovenstaande besluit; dan ben ik 'natuurlijk' mijn geïnstalleerde programma's, instellingen en themes kwijt.
Of is er een manier om dat te voorkomen?
Die is er, maar is een klein beetje technisch. Als je je ganse /home directory op de juiste manier (=met behoud van permissies en eigenaars) op een USB schijf zet, dan je dual boot installatie doet, en dan de /home terugkopieert, dan heb je al je instellingen terug. Het enige wat je dan mogelijk nog moet doen is via Synaptic pakketbeheer enkele programma's terug installeren. Die nemen dan automatisch je teruggezette instellingen weer op.
