Wat je ook kiest, ga in eerste instantie voor een tweedehands. Je zou niet geloven hoe snel bepaalde figuren per se de allernieuwste supercamera-met-200-miljoen-pixelmegabytes willen en daarom hun "oud" gerief te koop stellen.
Kies dan als tweedehands wél eentje uit de zgn. semiprofessionele reeks, zoals de Nikon D200, D300 enzovoort.
Reden: zo'n tweedehands toestel is al wat ouder, dus je vindt massa's besprekingen, tips, trucs en ook minpunten van dat toestel op het internet. Ook als blijkt dat er bv. een probleempje is met je toestel (dat eigen is aan het type), is er voor zo'n tweedehands toestel altijd wel een nerd die je tips geeft om dat "probleem" te omzeilen. Zo zijn bv. de menu's van Nikon D200 en D300 werkelijk een draak. Mits wat vuistregels kan je de toegankelijkheid ervan wél fel vereenvoudigen.
Reden 2: zo'n semiprofessioneel toestel heeft betere aansluitingen. Zo heb je geen plastieken lens-vattingen, die (echt waar) kunnen afbreken bij een simpele val. Met een D200 of D300 of iets van die strekking (Nikon) heb je dat probleem veel minder dan met pakweg een D80, D60 enzovoort.
Nikon, Canon, Bouknecht? Het maakt niet veel uit, want fabrikanten kunnen zich echt niet permitteren om brol te produceren (tenzij ze misschien voor de eerste keer in hun leven zoiets maken). En grote lensmerken zoals Sigma en Tamron maken vattingen die op de meeste merken passen (behalve de obscure Bouknecht).
Ik wil je natuurlijk niet pushen, maar als je echt de prijs dermate stringent vastlegt zou ik je toch eerder willen suggereren voor een camera te gaan die NIET spiegelreflex is. De nieuwe Fuji Finepix X10 of zoiets. Je vindt in tijdschriften als "Chasseur d'Images" goede vergelijkingen tussen de verschillende types toestellen.
Maar ik herhaal dat het eigenlijk vreemd is om eerst een prijs voorop te stellen en dan toch per se te willen een spiegelreflex kopen. Ik snap wel dat het geld niet op onze rug groeit, maar in dat geval zou ik je echt aanraden om een 2de hands toestel te kopen.