Allebei hier, sinds een week compleet in een retrotrip geschoten met opgelapte draaitafel (PL12-D2 voor de kenners) en nieuwe naald en een cassettedeck aangesloten op een moderne voorversterker en een hele oude Harman Kardon Citaton 12 eindversterker (een juweel!) en al die ouwe muziek van toen zoals Stevie Wonder en Laurie Anderson en Frank Zappa en John Coltrane en de Talking Heads (Edit. En Boudewijn de Groot natuurlijk: Na 22 jaren in het leven maak ik het testament op van mijn jeugd / niet dat ik geld of goed heb weg te geven / voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd. Maar ik heb nog enkele idealen...) en weet ik wat nog meer. M'n cassettebandjes klinken, ongelooflijk maar waar, nog precies zoals toen, net zoals m'n platen trouwens. De merkwaardige ervaring van "Hé, ik heb de afgelopen 20 jaar eigenlijk geen Muziek gehoord en nu opeens met die lp's wel weer". Warmte, een ziel, een stem die vibreert, een sax die je maag en ingewanden doet vibreren...
En ja, alle meisjes die ik heb gezoend nabij die draaiende draaitafel! Nooit last gehad van dat 20-minutensyndroom overigens, maar ik was dan ook een snelzoener!