Een ISO (komt van de grote filosoof Isocrates , met als globale stelling dat de premissen gelijk moeten liggen en gekend zijn alvorens men kan redeneren over een existentieel denken) is gewoon een standaardisatie ogv compressie en 'grotere bestanden'. Mede dankzij Microsoft is deze standaard als globaal aangenomen.
Hoe een ISO dan weer 'verwerkt' wordt is afhankelijk van de inpakmethode.
Een hybride ISO is dan weer een afwijkende norm , wat vooral Mint graag hanteert als norm, aparte norm.
Soms zouden oude standaarden ook eens moeten evolueren ; sommigen ontwikkelen nog op een stokoud IBM platform, terwijl anderen de standaarden dan weer verruimen (wo Ubuntu, SolusOS) .
Te veel afwijking, betekent ook weer dat het wysiwyg protocol zelfs niet altijd meer ondersteund wordt, en dat is toch een van de oudste standaarden (ook dankzij Bill Gates in W3.1 opgenomen). OpenSuse claimt dan weer dat knowledge based distro's de toekomst worden ...... en in hun geval betwijfel ik dat enorm .
Dus een .ISO is eigenlijk een standaardisatie , en wat voor Mint betreft: geen standaard = geen follow up in het bedrijfsleven en/of professionele werelden (maar dat kan ook veranderen natuurlijk) , en daarmee ontwikkel je vooral voor jezelf ipv een verruiming te zijn voor andere distro bakkers.
Ook iKey van Solus Debian maakte zich kwaad over de 'arrogantie' achter de ontwikkelingen van Mint bv.
