Het is jammer dat Canonical de schuld krijgt van iets wat geïnitieerd is door Gnome.
Ik ben het helemaal met je eens dat Canonical er niets kan doen dat Gnome 2 niet meer wordt ondersteund. Maar dat heb ik ook nooit gezegd.
Waar ik het echter absoluut niet mee eens ben, is de weg die Canonical met Unity lijkt te zijn ingeslagen.
Het grote probleem met zowel Gnome 3 als Unity is dat alles opeens applicatie gericht is in plaats van taak gericht. Tegelijkertijd probeert Unity (de naam zegt het al), veel sterker nog als Gnome 3, ook nog eens een universele interface voor een heel scala aan totaal verschillende apparaten, van desktop tot smartfoon, in te voeren. Iets wat in mijn ogen absoluut gedoemd is te mislukken.
Er bestaat gewoon geen grootste gemene (software) deler voor desktop, notebook, tablet en smartfoon, die ieder immers hun eigen unieke functie hebben. Net zomin als een vrachtauto, een bestelbus, een personenauto en een sportwagen in 1 type auto zijn te verenigen.
Het is misschien nog wel mogelijk een sportwagen te maken die 30 ton vracht kan vervoeren en die binnen 10 seconden tot 200 km/u accelereert, maar geschikt voor het afleveren van pakketjes in de binnenstad van Amsterdam zal hij nooit zijn, laat staan dat je met dat ding even naar de Bijenkorf gaat om daar gezellig een zaterdagmiddag met de hele familie te gaan shoppen.
Ook die applicatie gerichtheid lijkt te zijn ingegeven door het succes van de smartfoon, waarmee het door het kleine scherm immers niet mogelijk is met meer dan een applicatie (window) tegelijkertijd te werken en te multitasken. Maar ik vindt het volstrekt idioot om de beperkingen van de smartfoon dan ook maar aan de desktop op te leggen. Blijkbaar is men vergeten dat ieder apparaat een heel eigen en specifieke functie heeft.
Als dat is wat ThomasN hierboven bedoelt met mainstream en de richting die Ubuntu zou moeten gaan dan denk ik dat zich hier inderdaad onze wegen zullen scheiden.
Ik persoonlijk echter denk dat alleen die OS'sen die optimaal gebruik maken van de specifieke functies van een specifiek apparaat succesvol zullen zijn. Voor “van alles wat” zal nimmer plaats zijn.
Als Ubuntu met Unity daarin volhardt zal Ubuntu naar mijn mening gedoemd zijn te mislukken. Het lijkt mij niet erg waarschijnlijk dat Ubuntu met Unity ooit nog Android of IOS van de troon zal kunnen stoten, terwijl tegelijkertijd de mensen, zoals ik, die dagelijks met een PC moeten werken op zoek zullen gaan naar een OS dat wel in hun behoeften voorziet, zoals nu hopelijk Mint. Om dezelfde reden denk ik trouwens ook dat ook Windows 8 op de zakelijke markt volledig zal mislukken.
Naar mijn mening zal op zeer korte termijn de PC, in al die huishoudens waar de PC alleen gebruikt wordt om wat te surfen, te chatten en te mailen en incidenteel eens een brief te schrijven, vrijwel volledig verdwijnen. Dat gaat bijna net zo goed met de smartfoon die je bovendien altijd en overal bij de hand hebt en in die situatie heb je dus ook geen Unity nodig dat eventueel ook op een desktop kan draaien.
Ik denk dan ook dat de markt zich zal gaan splitsen in aan de ene kant een markt voor mensen die voornamelijk zakelijk, beroepsmatig of voor hun studie een PC nodig om mee te werken en met een OS dat volledig voor die taak is ingericht en aan de andere kant een consumentenmarkt met als basis de smartfoon die voornamelijk op communicatie is gericht, met ook daarvoor een optimaal ingericht OS.
En daar tussenin een heel scala aan apparaten die, naar gelang de behoefte van de eigenaar, in meerder of mindere mate de eigenschappen van deze twee uitersten hebben, zoals notebook, netbook en tablet, al dan niet met een aankoppelbaar toetsenbord. De notebook met een voornamelijk zakelijk OS en de tablet en netbook met een OS zoals Android of IOS.
Ik ben er dan ook 100% van overtuigd dat, als Ubuntu met Unity en Gnome 3 van beide walletjes willen blijven eten, zij in die vorm beiden ten onder zullen gaan. Mint heeft dat blijkbaar veel beter begrepen. Sorry maar positiever kan ik mijn kritiek op de gang van zaken met Unity niet maken.