Ik gebruik Darktable de laatste tijd toch met enig plezier.
Even wat achtergrond.
Voor het klasseren, categoriseren enz. van m'n foto's gebruik ik
Digikam. Kan labellen, geografisch markeren enzovoort. In DK zit ook een aantal bewerkingsmogelijkheden, maar die vond ik toch niet echt voldoende.
Voor donkerekamerwerk -- retoucheren, tooncurves aanpassen, vignetteren etc. -- gebruikte ik lang
Gimp. Eeeeerrrg goed programma: ik ben in "de boekskes" nog maar zelden iets tegengekomen dat Photoshop zou kunnen en dat je in Gimp niet zou kunnen.
Sinds een tijdje besef ik de voordelen van Raw-fotografie. Je houdt je negatieven ook bij, ook al heb je er misschien fantastische afdrukken van; da's zo'n beetje het principe van RAW-beelden.
En dan nu: Darktable
DT neemt, verrassend genoeg, de tags over die ik in Digikam heb ingevoerd. Da's al een leuk voordeel. Andersom weet ik het eigenlijk niet, maarrrr ... ik vind de tag-mogelijkheden van Darktable nogal zwak.
Hét gi-gan-tisch grote voordeel van Darktable op het (huidige) GIMP: non-destructief foto's bewerken. Watte? Dit betekent dat het origineel (raw-)bestand
niet wordt gewijzigd als je bv. cropt, kleuren aanpast, verloopfiltertje er op zet enzovoort. Neen, wat DT wél doet: hij houdt een soort lijstje bij van alle bewerkingen die er met je foto zijn uitgevoerd. Dat kost (blijkbaar) véél minder ruimte dan telkens een kopie nemen van het origineel, dat helemaal bewerken en dan vaststellen dat je eigenlijk nog een tweede kopie nodig hebt omdat je eigenlijk ook nog eens een mooie zwartwitafdruk wil maken.
OK, los van dat non-destructief bewerken zitten er nog een aantal stevige voordelen in DT, die je in Gimp veel moeilijker of zelfs niet te zien krijgt: toegespitst op het verwerken van RAW-camera-beelden, terwijl GIMP hoe je 't ook draait of keert toch vooral een tekenprogramma is (drukte hij oneerbiedig uit en kreeg nadien "bezoek" van de makers van GIMP).
Ik ben DT gaandeweg leren gebruiken. En voor alle duidelijkheid: ik gebruik bijna uitsluitend de "ontwikkelen"-functie van DT. Voor de rest gebruik ik Digikam. En als ik echt moet vignetteren en lokaal knippen met vrije hand, gebruik ik GIMP.
Sommige zaken ben ik nog volop aan het leren. Ze wijken sterk af van alle andere mij bekende systemen. Voorbeelden.
- het naar monochroom omzetten gebeurt met een soort kleuren-uitfilter-lens-toestand, maar ... je voelt aan dat het wel werkt
- het wijzigen van niveau's en curves gebeurt met vreemdsoortige grafieken
Ik kan dit niet afkeuren, maar het vergt toch wel enige aanpassing.
Nadelen/minpunten van DT:
- een nogal vreemde menustructuur. Je hebt constant de indruk dat je in een gecrasht programma draait waar de menubalken zijn verdwenen
- wil je je beelden zien, dan moet je op de knop "importeren" klikken. Dit wekt de indruk dat DT al je foto's eerst nog effe naar een eigen map van DT zal kopiëren, maar dat is gelukkig niet het geval. Volgens mij vooral een vertaalfout.
- geen uitgebreide hernoem-functies en dergelijke. Lees: geen (goed) batchprogramma.
- zeer onduidelijk wat het verschil is tussen "mappen", "importeren", "catalogus" en dergelijke (linker schermkant)
Een zeer algemeen probleem, dat ik al jaren aankaart, en waar Darktable ook duidelijk slachtoffer van is: dat menukeuzes worden vertaald, maar dat er nergens een verwijzing is naar de oorspronkelijke (veelal Engelstalige) term. Voor bijvoorbeeld opzoekwerk in Engelstalige handleidingen is het wel zo handig als je dan weet hoe ze dat in het Nederlands vertaald hebben. Zo weet ik ook wel dat "bestand" in het Engels (en dus de meeste programma's en handleidingen) "file" is, maar vraag me niet wat de knop "onaangeraakt" in Darktable in godsnaam betekent en welke gevolgen het aanklikken ervan zou hebben, laat staan hoe dat in het Engels is vertaald. Het zou erg nuttig zijn als elke menu-optie in elk programma minstens ook een code krijgen, die in alle talen gelijk is -- voorbeeld: menu BH3.